Ef málskotið geigar...

Þegar kemur að forsetavalinu skiptir eitt atriði höfuð máli: Er frambjóðandinn tilbúinn, eða öllu heldur albúinn að skjóta málum til þjóðarinnar?  Ef vöflur eru á svarinu fær frambjóðandinn ekki mitt atkvæði.

 Ef frambjóðandinn telur að aðeins megi nota málskotsréttinn í neyðartilviki fær hann ekki mitt atkvæði.

 Ef frambjóðandinn telur að undanskilja eigi einhver lög málskoti fyrirfram (t.d. fjárlög, skattalög) þá fær frambjóðandinn ekki mitt atkvæði.

 Miðað við framkomnar upplýsingar sýnist mér að Ísland hafi fínan forseta og aðrir sem bjóða "krafta" sína nái ekki mínu máli.

Athugasemdir

[Badu 7.4.2012 kl. 22:08]

Ef fjárlög (sem eru skattalög) eru EKKI undanskilin málskotsréttinum, lendir þjóðin í óleysanlegri lykkju: Þing samþykkir, forseti beitir málskoti og þjóðin fellir. En án fjárlaga gengur ríkið ekki. Sama staða kom næstum því upp í Bandaríkjunum s.l. ágúst en tókst að forðast á síðustu stundu.

Jafnvel ÓRG myndi ekki voga sér að nota málskotsrétt til að tefja fjárlög. Hefur ekki gert það hingað til.

Fjárveitingavaldið er Alþingis. Það væri til lítils að kjósa Alþingi ef það ætti að vera algerlega valdalaust, ekki satt?

Og hvaða stjórnskipulag myndi slíkt leiða af sér?

[Björn Ragnar Björnsson, 8.4.2012 kl. 06:36]

Þú talar eins og landið geti ekki orðið fjárlagalaust.  Það er ekkert sem kemur í veg fyrir að þingið samþykki ekki fjárlög áður en nýtt ár gengur í garð.  Hvað heldurðu að myndi gerast þá?  Já, líklegast yrði heimsendir, sól og jörð myndu farast.

 Gleymdu ekki heldur að forsetinn gæti fræðilega neitað að skrifa undir fjárlög, jafnvel án utanaðkomandi hvatningar.